આ ભુપેન્દ્રસિંહજી !!!

મિત્રો નમસ્કાર. અને હા હોળી-ધૂળેટીની રંગભરી હાર્દિક શુભકામનાઓ. (છે…ક હવે ? અરે ભ‘ઇ અમારે બરડા વિસ્તારમાં પાંચ પાંચ પડવા હોય છે, અર્થાત હજુ તો ૬૬% તહેવાર બાકી છે !)

તો, વાત કરવી છે આપણા સૌના મિત્ર એવા બાપુશ્રી ભુપેન્દ્રસિંહજીની. પરમ દહાડે ફોન પર પ્રથમ મુલાકાત થઇ, યોગાનુયોગે વાપીથી મિત્ર શકિલ મુન્શી પણ જુનાગઢ આવેલા અને ટાંકણે અમારી દુકાને જ બેઠેલા. આમ ગણો તો ત્રણ મિત્રોની નાની એવી કોન્ફરન્સ જેવું થયું. બાપુ સાથે સ્નેહીજનો, કુટુંબીજનોની સુખાકારી વિશે સમાચારોનું આદાન-પ્રદાન થયું. જેમને તેઓ મળી આવ્યા હતા તે મિત્રો શ્રી યશવંતભાઇ અને શ્રી મિતાબહેનની સુખાકારીના સમાચારો જાણ્યા. બાપુએ અન્ય બ્લોગમિત્રોને પણ ભાવપૂર્વક યાદ કર્યા, થોડી નેટ અને નેટવર્ક બાબતે તકનિકી વાતચીત થઇ. મુન્શીજી સાથે પણ હાય-હલ્લો થયું (બસ ! એટલું જ !!) , અમારી કેસર કેરી અને બાજરાના રોટલા પણ યાદ કરાયા. ગીર અને સિંહદર્શન વિશે બાપુએ પુરાણી યાદો તાજી કરી અને આ વખતે સિંહદર્શન માટે સમય ન મળ્યો તેનો વસવસો પણ કર્યો (તથા મેં અમારા સિંહો ઝપટે ચઢવાથી બચી ગયા તેની ખુશાલી પણ કરી  🙂 )  ટુંકમાં મિત્રો મળે ત્યારે થાય તેવી બધી વાતચીત થઇ. તો પછી નવું શું છે ?  

બસ એ કહેવા તો આ પોસ્ટ ઠપકારી છે ! બાપુ વિશે અમે મનમાં જે ચિત્ર તૈયાર કર્યું હતું તે ભુંસવું પડ્યું 😦  અમે ધારેલું કે “કુરુક્ષેત્ર”ના મેદાનમાં ધારદાર કલમે અને શબ્દોના તાતા તીરો વડે  ભલભલાને લોહીલુહાણ કરી નાખતા ભુપેન્દ્રસિંહ વાતચીતમાં પણ કરડી ભાષા અને  કરડું વ્યક્તિત્વ ધરાવતા હશે ! ડરતા ડરતા વાતની શરૂઆત કરેલી, થયું ક્યાંક ઊંધુ બફાશે તો બાપુ ફોન પર પણ ઠપકારી નાખશે !! પરંતુ એ સંપૂર્ણ ગુજરાતી લહેકા વાળો, રેશમ જેવો સુંવાળો અવાજ અને ખાસ તો દર બે વાક્યે બાળસુલભ એવું નિર્દોષ ખડખડાટ હાસ્ય. ભ‘ઇ હાસ્ય બાબતે અમે થોડી સંશોધીત જાણકારી ધરાવીએ છીએ તે મુજબ, આવું ખડખડાટ હાસ્ય માત્ર નિષ્કપટ અને પ્રેમાળ વ્યક્તિનું જ સંભવે. અમને આવા સાલસ, નિખાલસ અને જ્ઞાની મિત્ર મળવા બદલ વધુ એક વખત અમારી જાત પ્રત્યે માન થયું !  તો આ સાથે શ્રી ભુપેન્દ્રસિંહજી, તેમના સ્નેહીજનો અને વિશાળ મિત્રમંડળને સુખ અને સમૃદ્ધિની હાર્દિક શુભકામના.

અને હા, અમારા જાનીમિત્ર (જાનીદુશ્મન કોને યાદ આવ્યું ?)  મુન્શીજીએ અમારા વખાણમાં બાપુને જણાવ્યું કે; ’એક કલાકથી આ મારવાડીને ત્યાં બેઠો છું હજુ કોફીનું પણ પુછ્યું નથી’  (કર દીયાને ઈજ્જતકા કચરા !!) બાપુ જુનાગઢ આવવાનું નક્કી કરતાં તો હતા પરંતુ આ સાંભળી પછી માંડવાળ કર્યું 😮  (જો કે પછી અમે મુન્શીજીને કોફી તો ન જ પીવડાવી ! વરિયાળી શરબત પાયું !!)  આમ શ્રી ભુપેન્દ્રસિંહજીને ફોનના માધ્યમે મળી અમારી હોળી તો આગોતરી જ રંગભરી થઇ ગઇ. ક્યારેક રૂબરૂ મળીશું ત્યારે સમજો દિવાળી થઇ જશે.  આભાર.